30 novembro, 2016

Una recomendación: "Al pie del corazón", de Daniel Cepeda

Este precioso libro de poesía que recientemente ha publicado Daniel Cepeda es ya una ilustre materialización de esa idea de José Ángel Valente de que la poesía es memoria. Pero no memoria de la experiencia externa, sino de la vida de ese experimentador infatigable que es el corazón, al que algunos también llaman mente.

Pertrechado de la sólida dicción aprendida en la poesía española surrealista y de la segunda generación de posguerra, Cepeda disecciona la construcción de una identidad a través de la vivencia reflexiva del amor, la soledad, la frustración, el desarraigo y, siempre, de la esperanza. El ritmo de estos versos, arduamente trabajados y corregidos en busca del nombre exacto de las cosas, acompasa una lectura que estimula y emociona, de corazón a corazón.


ALBA DEL SUEÑO
                     Saber que se ama, mortal certeza.

                     Cómo tristemente, al amparo de los días,
                     se van reuniendo aquellos vientos de un mar lejano
                     con estos otros sin sombra, sin dios.
                     Solo en su denuedo campa el aire refrescando
                     las núbiles hojas que dieron paso a la caída irrenunciable,
                     así los arroyos van llenando de voz tétricos llanos
                     sin aroma; verdes, pero secos al fin.

                     ¿Sabrá este silencio, este fluir de bruma entre los álamos,
                     que yo te amo mientras camino al filo del alba?
                     Pero ha de llegar el mar como una callada aurora sin bordes,
                     entrándose en el corazón igual que en una ensenada de viva                                        espuma]
                     cuyo centro fueran tus ojos boreales,
                     tu sendero de luz
                     hacia mí mismo.

28 novembro, 2016

Premios á mellor sintonía romántica.

Máis música. O venres 22, entrega dos premios de composición á mellor sintonía romántica.



Poderemos escoitar as interpretación de Antón Figueroa (do IES Sar), gañador de secundaria, e dos galordoados de bacharelato, que actuaran en conxunto.

24 novembro, 2016

Seres modélicos. A exposición

Esta semana conclúe a exposición Seres modélicos. Entre la naturaleza y el laboratorio.

Acudimos con frecuencia ao material de CSIC e este é dos que máis nos gustou.

Van unhas fotos con xente de 1º ESO traballando nela.






Pódese descargar o tríptico (en issuu) de seguimento.

23 novembro, 2016

Encontro con... O reino protista

O curso pasado recibimos a invitación de Jesús López Romalde, catedrático de microbioloxía da USC, para presentar un traballo na XVI Reunión do grupo especializado en filoxenia, taxonomía e diversidade da SEM. Natalia Fernández aceptou a invitación, formou un equipo co seu alumnado de bioloxía de 1º BAC e alá marcharon... a investigar o Reino protista
 
O venres 25, expoñérannos o traballo que, en xuño pasado, configurou a súa comunicación na reunión citada.

Será ás 12.50, na biblioteca.



22 novembro, 2016

Historia da música en 7 minutos.

Para quen non teña moito tempo de repasar a historia da música, aquí a ten (en sete minutiños).




Marabilla, eh?

21 novembro, 2016

Historia da música en BD



Xa vistes que mañá temos concertos na biblioteca. Que vos parece se os acompañamos dunha lectura en BD? 



Bernard Deyries e Denys Lemery ofrécennos unha historia da música en BD que podes descargar en PDF ou ler en liña (ben en issuu, ben en SlideShare).

18 novembro, 2016

IV Concurso literario "Mª Vitoria Taboada"

O Instituto Ramón Mª Aller Ulloa convoca o IV Concurso literario Mª Vitoria Taboada de poesía, relato curto e  skecht teatral, dirixido ao alumnado de secundaria dos centros dezaos.


https://issuu.com/marelatarabela/docs/diptico_vitoria_2017

Preme no cartel para ver as bases.

17 novembro, 2016

BE, territorio das artes: Música

A semana do 21 ao 25 será a música a que nos agasalle coa súa visita.

https://issuu.com/marelatarabela/docs/semana_da_m__sica

Preme na imaxe para descargar o programa de man.

14 novembro, 2016

Chus, académica

Hai dez días que o pleno da RAG elixiu académica numeraria a Chus Pato.



Parabéns, académica Chus. Xa sabes que ás veces tardamos máis do que desexariamos.

09 novembro, 2016

Seres modélicos. One Rat Short

Fonte da imaxe.
Andamos coa excelente exposición Seres modélicos, entre la naturaleza y el laboratorio e, dentro do  material complementario con que a acompañamos, incluímos esta curta -One Rat Short- que ben paga a pena.



WELL, Alex (2006): One Rat Short. Charlex Films. EEUU.

03 novembro, 2016

Marat Basyrov : Segundo advento



Velaquí tedes a tradución do segundo relato de Marat Basyrov, que nos regalou Perfecto Andrade.

LOCKHART, Susan (2010) :Right Fallopian tube and ovary

Segundo advento.

 

Non sei se che gustará a historia que me dispoño a relatar. Nin se paga a pena que a conte. Pero quero comprender, señor. Ti non só es o meu principal lector, senón que tamén es o inspirador, e precisamente por iso debes escoitala o primeiro. Aínda que, por outra banda, que che podo contar que ti non souberas?
E ti sabes como quere unha muller que a amen? Como chora polas noites en pena por ese mesmo amor? Ti mesmo lle deches ese penar. E as bágoas, e a almofada. Décheslle incluso o que non ten e o que nunca terá.
E agora di, lembras a María, a rapaciña da aldea que era toliña da cabeza e en consecuencia tamén da papuxa. Lembras como lle metía a avoa ideas, suxeridas por ti?
-       Importante non é ser listo –repetía a vella.  O importante é que te queiran.
-       Que te queira quen? –preguntaba María pestanexando.
-       Pois todos!
-        E como?
-        Pois de todos os xeitos!
Cada un quere como sabe, con que queira –precisamente iso tiña en vista a vella. E ti como proferías? Namórate do teu próximo con todas as túas febles forzas? Namórate do que está á beira, do que está detrás e diante, o que está dentro de ti e o que está fóra, por debaixo e por riba de ti? Namórate dos que sermonan, dos que se burlan e se inclinan, se entregan a excesos e traman? Esas son as túas verbas, señor? Miñas non son, dígocho fixo. Calquera verba, túa, comprende todo! Mesmo a última descarada non a inventei eu.
E ti lembras como se ocupaba María coa boneca? Como pasaba os ollos polo único espello, tentando no reflexo dexergar o teu rostro? Para que te agochabas da rapaza babeca en murmurios e renxidos, en suspiros nocturnos no faiado, nas explosións do vento e no ruído da choiva? Para que, xogando a esas agochadas, facías de xeito que ela sempre levara o xogo? Por que non te precipitabas tras ela cando se mancaba os xeonllos e non a recollías cando caía? Onde estabas cando ela choraba amargamente?
E despois, cando morreu a avoa e María ficou totalmente soa? Lembras como te chamaba, como che pregaba para que a fixeses comprender? Para que lle explicases que tiña que facer logo?