19 marzo, 2018

Daniil Kharms: Unha borracheira inesperada

 Celebrouse o ano pasado o 75º cabodano do vangardista ruso, Daniil Kharms. Poeta, escritor para a infancia, narrador, dramaturgo, Daniil Kharms foi perseguido polo stalinismo e acabou morrendo, probablemente de fame, na cadea de Leningrado Nº 1. Transcorría o febreiro de 1942.
O noso compañeiro Perfecto Andrade vólvenos agasallar cunha primeira tradución ao galego dun escritor ruso.

Fonte imaxe.

Unha borracheira inesperada.

por Daniíl Ivánovich Jarms.
(Tradución desde o ruso de Perfecto Andrade) 

Unha vez Antonina Alexeyevna zoupoulle ao seu home co cuño da oficina e estampoulle a fronte coa tinta.

O mortalmente ofendido Pyotr Leonidovich, home de Antonina Alexeyevna, pechouse no cuarto de baño e non deixaba entrar a ninguén.

Con todo, os habitantes do piso comunal, que tiñan unha imperiosa necesidade de ir onde estaba sentado Pyotr Leonidovich, decidiron escachar pola forza a porta pechada.
Decatándose de que se acabara a festa, Pyotr Leonidovich saíu do baño, foise para o seu cuarto e deitouse na cama.

Pero Antonia Alexeyevna decidira perseguir o seu marido ata o final. Esfarelou un papel en anaquiños e regou con eles a Pyotr Leonidovich que estaba deitado na cama.

O envelenado Pyotr Leonidovich botouse dun chimpo no corredor e púxose a arrincar o papel da parede.

Neste punto saíron todos os habitantes do piso e, vendo o que o malpocado Pyotr Leonidovich estaba a facer, botáronse enriba del e fixeron farrapos do chaleco que levaba posto.

Pyotr Leonidovich saíu correndo cara á oficina da vivenda.

Namentres, Antonina Alexeyevna espírase e agochárase na arca.

Dez minutos despois volveu Pyotr Leonidovich, seguido polo encargado da casa.
Ao non atopar a súa muller no cuarto, Pyotr Leonidovich e o encargado da casa decidiron aproveitar o lugar libre para baixar un pouco de vodka. Pyotr Leonidovich marchou a correr ata a esquina na procura da bebida.

Cando xa saíra Pyotr Leonidovich, Antonina Alexeyevna saíu da arca e apareceu diante do encargado da casa como a trouxeran ao mundo.

O encargado da casa, espantado, pegou un chimpo na cadeira e correu á
fiestra, pero ao ver a moza de vinte e seis anos, arroubouse coa súa
poderosa constitución.


Neste punto volveu Pyotr Leonidovich cun litro de vodka.

Ao ver o que acontecía no seu cuarto, Pyotr Leonidovich xuntou as cellas.

Pero a súa muller Antonina Alexeyevna amosoulle o tampón da oficina e Pyotr Leonidovich acougou.

Antonina Alexeyevna expresou o desexo de participar na bebedela, pero obrigatoriamente espida como estaba, e -só para amolar- de sentar na mesa na que se propuxera pór os pinchos para acompañar a vodka. Os homes sentaron en cadeiras, Antonina Alexeyevna sentou na mesa e puxéronse a beber.

Non se pode dicir que sexa hixiénico que unha moza núa estea sentada na mesma mesa na que está comendo xente. Aínda por riba Antonina Alexeyevna era muller rotunda e non moi preocupada pola súa limpeza corporal, así que a cousa estaba para que a levase o demo.

Con todo, axiña beberon abondo ata caer durmidos: os homes no chan e a muller na mesa.

E restableceuse o silencio no piso comunal.

Ningún comentario: