Literiatura [170] : Andrea Ucini (4)

[Manancial]

de Andrea Ucini.

Loureiro de Ouro para Mario

Congratúlanos especialmente desde esta a súa casa o feito de que Mario Pereira recibira o Loureiro de Ouro que outorga o Foro para Cultivos Culturais de Lalín.

O acto de entrega do XI Loureiro de Ouro tivo como marco a terraza do Café Camilo, coas obras de remodelación da rúa de fondo.

Mario Pereira con Celso Fernández Sanmartín, Benxamín Otero e Raquel Vázquez Vaamonde, integrantes de FOCUCU que lle fixeron entrega do galardón.

O Foro para Cultivos Culturais de Lalín sinala que o recoñecemento a Mario Pereira vén motivado por ser:

Un incansable mestre, ilusionado normalizador dos usos sociais da nosa lingua, bibliófilo contaxioso, impulsor acérrimo e mantedor constante de bibliotecas, difusor da literatura galega como ben universal, mellorador da convivencia e a memoria da nosa vila a través de tertulias e publicacións, mellorador da veciñanza, escritor íntimo sen bombo nin platillo, logrador de poetas, novelistas e artistas plásticas, labrador novo e convencido, promotor cultural, veciño querido e amigable, lector social, abridor de camiños, pensador en conversa, exemplo de compromiso, de vocación, de traballo ilusionado e incansable.

Desde a Biblioteca Mario Pereira, a Marela e con ela a comunidade do IES Aller Ulloa moitos parabéns Mario, co teu premio nós sentímonos tamén premiados.

Máis información en La  Voz de Galicia ou en DZ Dixital.

Retirouse Xosé Paio

 Paio colgou a pucha.

Aí quedan, con ela, a rosa e o látego. Canda el, durante un tempo, marchará un doce extravío que o fará buscar aulas nas rúas. Onde atopará agora este home o seu proscenio, dende onde soprará as palabras xustas e precisas que fagan boa sementeira, e a quen...? Pero de certo que só será coma unha brétema mañanceira o que o faga descarreirar un chisco, só iso, un espellismo de corredores que xa non levan a rapaz ningún.

Porque o tempo que foi está tan cheo de verdades e certezas que non precisa da nostalxia para alongarse fantasiosamente. O tempo que está por vir demanda a mesma paixón destes anos, a mesma mestría que compasou a severidade coa xenerosa e incondicional dedicación a unha profesión. Hai na vida que vén, cerca, moi cerca, quen sen dúbida demandará a transmisión desas leccións. Non é posible deixar de ser o que un quixo ser.

Retirouse Xosé Paio: quede aquí resoando para sempre un longo bruído de recoñecemento desta Marela.

Literiatura [169] : Mariagrazia Quaranta

A pegada cultural

Con este deseño, publicado no xornal en liña Mundiario, Mariagrazia Quaranta obtivo o gran premio da 16ª edición do World Press Cartoon.

Vergoña!

Un sentimento de vergoña percorreu a Marela ao ver a desfeita que para as mulleres supón o control talibán de Afganistán. 

Seica vale máis un barril de petróleo que unha muller. Que noxo! 

E a Marela BD solidarízase con todas as mulleres afgás a través dos seus fondos sobre a marxinación da muller, dos que salientamos a banda deseñada as Burca Babes de Peter de Wit.