Unha recomendación: "Rapazas de Polar", de Eva Moreda

Esta noveliña de Eva Moreda é unha seria extravagancia: unha subversión radical do subxénero das novelas de colexios femininos que se ramifica con decisión, mais con humildade, cara os ámbitos da novela política, social, histórica, familiar, íntima, feminista, realista, fantástica, alegórica, de aprendizaxe... e máis.

A novela é o relato dos seus anos en Polar (o internado) que lle fan esas rapazas do título a un vostede que seica preguntou por eles. Anos inquietantes e tebrosos que entran e saen do internado, coas rapazas, tecendo unha rede de alusións que perfilan con incisiva sutileza determinados aspectos dunha época: os anos trinta e corenta do pasado século, nunha Galicia inserida no contexto europeo que desaugou na guerra civil e na segunda guerra mundial.

En cada un dos catros capítulos en que se divide a historia, o foco da atención de quen narra (un nós que, irremediablemente, só pode ser un eu...) proxéctase sobre un personaxe diferente. Da relación entre cada un deles e as rapazas parten os axóns que vincularán o espazo e a realidade do internado cos do exterior.

Un mérito sobresaínte da novela é a prodixiosa mestura de perspectivas coa que se conta a historia: un man a man entre a voz reflexiva da muller adulta que quere narrar pasado un tempo e a súa voz da nenez, voz que reflicte a súa visión directa daquela época como voceira dunhas rapazas que viviron illadas, precisamente, dela. Así é como Moreda consegue facer natural a presencia de lobishomes e porcos falantes, respectando a tradución, diáfana e coherente, que unhas mentes en formación e desexosas de vida facían dunha realidade turba e arbitraria.

Rapazas de Polar é unha historia dunha orixinalidade hipnótica.

 

 

Claudia Alonso : o reencontro

Do reencontro con Claudia Alonso sobre O percorrido dunha estudante de arquitectura achegamos as seguintes reflexións:

Sempre encontro interesante a visita de ex-alumnos ao centro, especialmente se os seus estudos teñen certa vinculación coas materias que imparte o Departamento de Debuxo. Nesta ocasión, Claudia fixo un resumo en primeira persoa da súa formación como arquitecta e das expectativas laborais futuras.

María Armada

A charla sobre arquitectura resultoume moi interesante e entretida aínda que as miñas decisións no ámbito académico non me vaian levar por esa carreira. Considéroa unha boa forma de orientación para quen queira estudar arquitectura, xa que os consellos dados pola relatora son, na miña opinión, moi útiles.

Ana Novo  

Pareceume unha charla interesante, pois explicou e aclarou determinados temas con relación á universidade que teñen relevancia para a nosa futura formación, e que nos axudarán na elección do camiño profesional da arquitectura.

Miguel Cudeiro

25-N. Día Internacional da Eliminación da Violencia contra a Muller

O Día Internacional da Eliminación da Violencia contra a Muller, aprobado pola Asemblea Xeral das Nacións Unidas na súa Resolución 50/134 o 17 de novembro de 1999, celébrase anualmente cada 25 de novembro, en memoria das irmás Mirabal... seguir lendo

Dúas suxestións, a curta de animación Un conte de Gobelins

  

e o vídeo realizado por alumnado de 4º ESO B o pasado curso: A violencia é un virus, vacínate

 Este curso, a nosa achega para dicir NON Á VIOLENCIA DE XÉNERO consistiu na lectura de fragmentos de Invisibles, de Montse Fajardo, e El encaje roto, de Emilia Pardo Bazán. O alumnado dos diferentes clubs de lectura visitou as aulas dos seus compañeiros e das súas compañeiras. Deixámosvos unhas fotos como mostra. E nuns días teremos tamén o vídeo.

Encontro con Claudia Alonso

Sebas Anxo e "A fascinante historia do cadro sen fin"

Moito nos comprace o éxito profesional daquelas persoas coas que compartimos anos de traballo, caso do compañeiro  Sebas Anxo, que o pasado venres, 12, inaugurou a exposición A fascinante historia do cadro sen fin na galería Metro de Santiago, que poderemos ver ata o 16 de xaneiro. 

 A seguir unhas instantáneas da exposición:

Moitos parabéns Sebas